Lisette Ma Neza

Lisette Ma Neza (AKA @diemeisjevanbrussel) maakt poëzie met een camera. Haar artistieke praktijk bestaat uit een voortdurende poging om zichzelf en anderen te vertalen. I translate myself and others. Ik vertaal mezelf en anderen in gedichten. Ik schrijf gedichten. Ik schrijf gedichten die veranderen in liedjes, liedjes die veranderen in gemeenschappelijke improvisaties, muziek die verandert in voorstellingen. Ik schrijf gedichten die veranderen in films, gedichten voor op papier, het podium en het theater. Ik schrijf ook gedichten die niet veranderen.

Ik spreek Nederlands, Kinyarwanda, Engels en ik hou van Portugees. Ik begrijp Frans en doe alsof ik het spreek.

In 2024 wordt ze benoemd tot eerste Public Poet Brussels.

“Ze is als Montréal, meertalig.

Zoals Dubai, Arabisch.

Ze is als Kigali, ik kom vrouwen tegen die op mij lijken, die naar mensen, het land, de wereld kijken zoals ik.

Ze lijkt op niets anders, ze is chaotisch, ze staat op zijn kop. Ze rent, ze rent, ze schreeuwt. Ze trilt, als een kat die alleen maar geknuffeld wil worden. Ze is als Berlijn, heb ik gehoord, het kleine Parijs, heb ik gehoord. Za'atar, guaraná antarctica, empanadas, ayran, tiramisu, makisu, pondu, açaí, fufu.

En ze is de hoofdstad van Europa, ze heeft geluk, de hoofdstad van Europa. Ze is van mij. Ze is zwart en Zuid-Amerikaans, ze is Vlaams, wit en alles wat ik niet ben... En ze is van mij. Ze is van mij. Ze is niet geboren, ze is niet opgegroeid en toch is ze van mij.”